Albanië – Albanese kerken dragen een steen(tje) bij!

Albanië is een Oost-Europees land met gastvrije bewoners, unieke cultuur en prachtige natuur. Sinds de val van het communistische regime in de jaren ‘90, is het land weer aan het opkrabbelen. Dat is niet eenvoudig, er is nog veel wantrouwen, ongelijkheid, armoede en werkloosheid. Het is helaas nog steeds één van de armere landen van Europa. 

De protestantse kerken in Albanië zijn jong, ze zijn pas ontstaan toen het land weer openging in de jaren ‘90. Met veel enthousiasme zijn daarna in heel Albanië gemeenten gesticht, en dat gaat tot op de dag van vandaag door. Toch is de protestantse kerk in Albanië nog klein van omvang. Er zijn ongeveer 400 protestants-evangelische gemeenten met in totaal ca. 15.000 leden (0,5% van de bevolking). Klein in aantal, maar wel krachtig!  Kijkend naar de economische omstandigheden in Albanië (waarbij de huidige COVID-19 situatie een lelijke duit in het zakje doet) kan een christelijke gemeente van enorme diaconale betekenis zijn in de samenleving. Dat heeft bijvoorbeeld de noodhulp in de afgelopen maanden bewezen. In veel dorpen delen kerken sinds de coronapandemie voedsel/hygiënepakketten of zaden uit, samen met de Albanese voedselbank. Zo kunnen gezinnen weer even verder. En door uit te reiken naar mensen in nood kunnen kerken Gods liefde zichtbaar maken Er zijn door dit werk zelfs mensen tot geloof gekomen. Omzien naar anderen doet iets! Zowel bij de ontvanger als bij de gever. 

Om aan die diaconale roeping nog meer inhoud te geven, is vorig jaar samen met een groep Albanese kerken een diaconaal traject gestart om het bewustzijn bij gemeenteleden nog meer te stimuleren en om samen met hen te investeren in diaconale activiteiten waar hun naasten bij gebaat zijn. Ideeën die zijn bedacht zijn kleine werkgelegenheidsinitiatieven (small business), voedselhulp, zaaigoed en medische kampen in afgelegen gebieden, waar mensen vanwege armoede verstoken zijn van basis medische hulp. Albanezen/Albanese organisaties met know how zullen hierbij worden betrokken, zoals de Albanese Voedselbank. Wij willen deze initiatieven van harte ondersteunen. 

Het verhaal van…
Arjeta (niet haar echte naam) is een meisje uit Kineta, bij Durrës. Toen vorig jaar door de aardbeving hun huis instortte, heeft ze haar beide ouders verloren. Ze leeft nu bij haar oma. Eerst woonden ze in een tent, toen in een container. Ze waren erg blij met de hulp van de voedselbank. Mede dankzij de lokale kerk is er nu een appartementje voor hen gevonden en ingericht. Ze regelden voor Arjeta ook een telefoon, zodat ze tijdens de lockdown haar schoollessen kon blijven volgen. De voorganger van de plaatselijke kerk gaat regelmatig naar ze toe om te horen hoe het gaat. Er is psychiatrische hulp geregeld en ze krijgen elke maand voedsel. Overbodig te noemen hoe intens dankbaar oma en kleindochter zijn voor deze hulp. De liefde die ze ontvangen, maakt ze stil…