Colombia – Opvang kinderen in kansarme wijken in Bogota

Zo’n 3 miljoen Colombianen sloegen de afgelopen jaren op de vlucht. Weg van de moorden, ontvoeringen, afpersing en seksueel geweld. Weg van de guerrillastrijd. Noodgedwongen hun heil zoekend in sloppenwijken aan de rand van de hoofdstad, Bogota. Gelukkig is er sinds 2016 vrede, maar het leven is de sloppenwijken ziet er nog altijd niet erg rooskleurig uit.

Duizenden kinderen groeien op in grote armoede of leven zelfs op straat. De Presbyteriaanse Kerk van Colombia, waarmee de GZB al jarenlang een goede relatie heeft, trekt zich het lot van deze kinderen aan. De kinderen komen vaak uit gebroken gezinnen en hebben nogal eens te maken met geweld en verslaving. In twee achterstandswijken in de hoofdstad Bogotá is er opvang geregeld waar de kinderen na schooltijd terecht kunnen.

Een van die wijken heet Los Alpes. Ds. Germán Suárez is hier een aantal jaren geleden begonnen met een opvangplek voor de kinderen in de wijk. Kinderen die opgroeien in armoede en slechte sociale omstandigheden. Ook krijgen ze thuis vaak slechte en eenzijdige voeding. Om de kinderen uit deze negatieve spiraal te halen biedt de kerk een plek voor ze waar allerlei activiteiten worden georganiseerd en de kinderen ook een gezonde maaltijd krijgen.

De kinderen genieten van de verschillende activiteiten zoals sport, spel en muziek, maar misschien wel net zo belangrijk: ze komen op een plek waar ze liefde en aandacht krijgen en waar ze zichzelf mogen zijn. Een plek waar ze het evangelie horen en waar Gods liefde wordt gedeeld.
Zonder de opvang door de kerk zouden kinderen op straat terecht komen en lopen zij groot risico om in de criminaliteit te belanden.

Het verhaal van…
In Los Alpes is Ingrid samen met Olga dagelijks in de keuken te vinden om de maaltijden voor de meer dan 60 kinderen en leiding te bereiden. Ingrid is een aantal jaren geleden vanwege het geweld van het platteland naar Bogotá verhuisd. Voor haar is het werk in de keuken erg belangrijk. Door de inkomsten kunnen zij en haar gezin hun huis beetje bij beetje afbouwen. Zo hebben ze nu een betonnen vloer wat ervoor zorgt dat tijdens regenval het water niet meer omhoogkomt door de grond. “Restjes die overblijven in de keuken mag ik meenemen naar huis zodat ik ’s avonds niet nog een keer hoef te koken en ik meer vrije tijd heb.”
Haar kinderen nemen ook deel ook aan het naschoolse opvang van de kerk, daar is ze heel dankbaar voor. Zij merkt dat de kinderen minder ruzie maken en meer discipline hebben, maar ook de resultaten op school zijn verbeterd. Haar kinderen horen nu bij de besten van de klas!