Moeder- en kindweekenden (St. Gave)

In Nederlandse asielzoekerscentra verblijft een aanzienlijke groep alleenstaande moeders met kinderen. Alleen je kind opvoeden in een andere cultuur is niet gemakkelijk.

Sommige vrouwen zijn getraumatiseerd of depressief. Ze kampen met een laag zelfbeeld, door gebeurtenissen uit het verleden, of doordat ze zijn alleen zijn, ver weg van hun familie. Bovendien wachten velen al jaren in een azc, met soms weinig perspectief op een status. Voor kinderen is het lastig om op te groeien tussen twee culturen, zonder vader.

Om deze vrouwen en kinderen te ondersteunen organiseren we de Moeder-en-Kind-weekenden. Een weekend lang ontspannen in een groepsaccommodatie en bemoediging en liefde ontvangen van andere moeders, vrijwilligers en God.

Het weekend doorbreekt de stressvolle levensomstandigheden in het azc. De vrouwen en kinderen ontvangen liefde en bemoediging, leren nieuwe mensen kennen en verdiepen zich in geloof en God; juist deze liefdevolle hulp blijkt de de moeders nieuwe kracht te geven, van waaruit ze hun leven en het opvoeden van hun kinderen weer beter aan kunnen.

Een greep uit de reacties van deelnemers aan de Moeder-en-kind-weekenden in 2020 (in 2021 en 2022 konden de weekenden niet doorgaan ivm corona).

“Dit is de derde keer dat ik hier ben. Ik wilde heel graag komen, dus ik stond op de wachtlijst. Mijn zoon noemt dit ‘onze vakantie’. In de zomer als iedereen op vakantie gaat, blijven wij op het azc. Mijn zoon heeft geen verhalen om op school te vertellen na de vakantie. Ik bad God of we alstublieft mochten gaan. Nu maken mijn zoon en ik van alles foto’s zodat hij die op school kan laten zien van ‘zijn vakantie’.  En wat is het heerlijk om eens niet te hoeven koken, ik kom de keuken niet in hier!”

“Ik vind het zo moeilijk om positief te blijven. Ik ben nu vier jaar in Nederland. Elke keer heb ik hoop als mijn zaak voorkomt maar elke keer weer krijg ik de boodschap ‘negatief’. Ik durf bijna de uitslag niet meer aan te horen, zo bang ben ik. Maar ik ben zo blij dat ik er even uit kan zijn, even kan vergeten dit weekend.”

“Het wachten in het azc is best lastig het duurt zo lang, ik ben volgende week een jaar in Nederland, dit weekend heeft ervoor gezorgd dat ik terugga naar het azc met het gevoel dat ik een nieuwe start maak.”

“Ik ben zo dankbaar voor de kinderwerkers, ze zijn zo lief voor mijn kinderen en de kinderen zijn zo blij. Dank jullie wel.”

Vrijwilligster: “Hier in dit weekend trekken we zo fijn met elkaar op als gelijkwaardige vrouwen dat ik vergeet dat deze vrouwen vluchtelingen zijn.”