Noodhulp aan Venezolaanse vluchtelingen

Venezuela gaat gebukt onder een grote crisis. Er is weinig te eten en het leven is moeilijk. Al zo’n 5 miljoen mensen hebben huis en haard moeten verlaten en een groot deel van hen is, ondanks de coronacrisis, terechtgekomen in buurland Colombia.

De vluchtelingen wonen vaak in illegale nederzettingen en gaan gebukt onder veel criminaliteit en bendegeweld van drugskartels. Zeker in de grensgebieden zijn veel zwervers en daklozen. Er is ook veel sprake van huiselijk geweld en (kinder)misbruik.

Antonio is één van de Venezolanen die, als gevolg van de instabiele politieke en economische situatie, samen met zijn vrouw Ana en zoon Matias zijn vaderland heeft moeten verlaten. Hij vertelt: “Wij zijn allebei goed opgeleid, maar konden door de dictatuur geen werk meer krijgen. Wij konden daardoor niet meer rondkomen en kregen bovendien geen toegang meer tot gezondheidszorg. Op een gegeven moment moesten wij vluchten naar Colombia. Een goede baan vinden is daar onmogelijk voor ons en we kunnen de eindjes niet meer aan elkaar knopen. De situatie lijkt daardoor uitzichtloos. Maar we zijn erg dankbaar voor de hulp van de presbyteriaanse kerk. Zij geven ons boodschappen, maar zoeken ons ook op, omarmen ons en bidden voor ons. Als jong gezin leven wij nu in moeilijke omstandigheden. En we weten dat we niet de enige familie zijn in nood, er zijn er velen zoals wij. Maar we blijven volhouden en vertrouwen op onze God.”